W roku 2014 w pierwszą rocznicę śmierci kardynała Stanisława Nagiego w Domus Mater zostało otwarte niewielki muzeum poświęcone jego pamięci. Liczącą kilkadziesiąt eksponatów wystawę złożoną m.in. z rzeczy osobistych oraz korespondencji ze św. Janem Pawłem II mogą podziwiać nie tylko goście hotelowi, ale i wszyscy zainteresowani. Warto z tej okazji krótko przybliżyć postać kardynała Nagiego.
Stanisław Kazimierz Nagy urodził się w 1921 roku w Bieruniu Starym. Już w wieku 13 lat związał swoje życie ze Zgromadzeniem Księży Sercanów. W latach 1934-1937 był uczniem sercańskiego niższego seminarium duchownego w Krakowie. W roku 1937 wstąpił do nowicjatu w Felsztynie, gdzie rok później złożył pierwsze śluby zakonne.
Odebrał gruntowne wykształcenie teologiczne i filozoficzne. Kształcił się w Krakowie, Lublinie, Leuven. W roku 1989 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego nauk teologicznych. Był wykładowcą na uczelniach katolickich oraz w Wyższym Seminarium Księży Sercanów w Stadnikach. Wielokrotnie obejmował ważne, kierownicze stanowiska w instytucjach, z którymi współpracował. Szczególnie angażował się w działalność bliskich mu Sercanów, i tak np. był pomysłodawcą powstania Studium Teologicznego Księży Sercanów w Krakowie. Był członkiem wielu komisji poruszających kwestie teologiczne, występował także jako ekspert na synodach biskupów w Rzymie (1985 i 1991). Z rąk prezydenta Lecha Kaczyńskiego w 2008 roku otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a w roku 2009 tytuł doktora honoris causa Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu.
13 października 2003 roku w katedrze wawelskiej przyjął święcenia biskupie. 21 października tego samego roku został przez Jana Pawła II wyniesiony do godności kardynalskiej. Na swoje zawołanie wybrał słowa „In Te Cor Iesu speravi” („W Tobie, o Serce Jezusa, swą ufność złożyłem”).
Powszechnie znana była jego wieloletnia przyjaźń z Karolem Wojtyłą, późniejszym papieżem Janem Pawłem II, którego poznał w pierwszych latach jego kapłaństwa. Współpracowali na gruncie duszpasterskim i naukowym. Zżyli się także prywatnie, czego dowodem były częste wspólne wyprawy turystyczne, bogata korespondencja oraz regularne odwiedziny w Watykanie i Castel Gandolfo.
Pod koniec życia kardynał Nagy podupadł na zdrowiu. Mimo wszystko pozostawał bardzo aktywny. Komentował bieżącą sytuację Polski oraz Kościoła, a także publikował liczne teksty w prasie i wydawnictwach katolickich. Wspierał także działalność Duszpasterstwa Przedsiębiorców i Pracodawców „Talent”.
Zmarł w Krakowie 5 czerwca 2013 roku w swoim pokoju w klasztorze Księży Sercanów. Pochowano go w krypcie kościoła w sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.